کل نماهای صفحه

‏نمایش پست‌ها با برچسب برابری. نمایش همه پست‌ها
‏نمایش پست‌ها با برچسب برابری. نمایش همه پست‌ها

۱۳۹۷ اردیبهشت ۱۷, دوشنبه

ایران-پیام مریم رجوی به‌مناسبت تصویب شصت و چهارمین قطعنامه، علیه نقض حقوق بشر در ایران و روز جهانی حذف خشونت علیه زنان





ریشه‌کنی خشونت و بهره‌کشی علیه زن ایرانی در گرو سرنگونی رژیم

در روز جهانی منع خشونت علیه زنان، به‌ همه خواهرانم در ایران و سراسر جهان که برای برابری و آزادی و پایان دادن به‌ خشونت و ستم علیه زنان به‌پا خاسته‌اند و به‌ همه زنانی که در این پیکار رنج کشیده، شکنجه شده یا بالای دار رفته‌اند، درود می‌فرستم.
آرمان شکوهمند برابری و ‌جهانی عاری از هر گونه بهره‌کشی و تبعیض و خشونت جنسیتی، با مقاومت بی‌امان و سازش‌ناپذیر و پرداخت بهای سنگین آن بی‌تردید جامه عمل می‌پوشد.
نزدیک به شش دهه از کشتار خواهران میرابال در آمریکای لاتین می‌گذرد همان که روز جهانی منع خشونت به ‌احترام خونهای آنها نام‌گذاری شده است. آن سه خواهر شهید که یادشان پیوسته در قلوب مدافعان آزادی و برابری زنده است پروانه‌های فراموشی‌ناپذیر نام گرفتند.
سال‌ها پس از آن در میهن ما ایران هزاران هزار پروانه، جانهای خود را در زیر شکنجه یا بر فراز دارها یا میدانهای اعدام در رژیم ولایت فقیه نثار کردند تا شمع آزادیخواهی و برابری‌طلبی فروزان بماند.
شکنجه یا اعدام دهها هزار زن بپا خاسته توسط رژیم زن‌ستیز حاکم که در جهان کنونی نمونه مشابهی ندارد، مهم‌ترین و موحش‌ترین جریان اعمال خشونت علیه زنان در ایران است.
کشتارهای آغاز دهه ۶۰، قتل‌عام سی هزار زندانی سیاسی در سال ۶۷و قتل یا گروگان‌گیری ۲۲زن پیشتاز مجاهد خلق در سال‌های ۹۰تا ۹۴در پایداری در اشرف و لیبرتی، خصومت ویژه‌ این رژیم با زنان به‌ویژه زنان مجاهد و مبارز را نمایان کرده است.



طی روزهای ۱۲ تا ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۷( ۲ تا ۶مه ۲۰۱۸) کنفرانس بین‌المللی «فدراسیون جهانی زنان قاضی» در بوئنوس آیرس، پایتخت آرژانتین برگزار شد. در این کنفرانس زنان قاضی از هشتاد کشور جهان حضور داشتند و پیرامون موضوعات مربوط به قضات و حقوقدانان زن درکشورهای مختلف به بحث و تبادل نظر پرداختند.
مریم رجوی طی یک پیام ویدئویی به این کنفرانس گفت:‌
به‌کنفرانس شما درود می‌فرستم. از ریاست فدراسیون جهانی قضات زن، خانم سوزانا مدینا و همکاران او صمیمانه تشکر می‌کنم و برای آن‌ها آرزوی موفقیت می‌کنم.
این کنفرانس، فرصت مهمی برای گسترش آگاهی‌ها نسبت به تبعیض‌ و خشونت‌ علیه زنان و راه‌های مقابله با آن است.
ایران یکی از کشورهایی است که بیشتر از همه زنان را مورد سرکوب و تبعیض قرار داده است. زنان ایران، قربانیان خشونت و آزار جنسی هستند. این وضعیت به‌خاطر ناآگاهی زنان ایران نیست. برعکس آن‌ها از نظر تحصیلات دانشگاهی و پیشرفت فرهنگی و فکری در موقعیتی عالی قرار دارند، در حقیقت، این زن‌ستیزی استبداد مذهبی حاکم بر ایران است که انواع خشونت‌ها را به‌زنان ایران تحمیل کرده است.
آخوندهای زن ستیز، از هنگام شروع کار خود در سال ۱۳۵۷، نه تنها تبعیض‌های ضدانسانی علیه زنان را به‌اجرا گذاشته بلكه آن‌ها را نهادینه كرده و به‌صورت قانون در آورده است.
در قوانین حاکم، حقوق زن به‌اندازه نصف مرد است. در مقابل دادگاه‌، شهادت دو زن، معادل شهادت یک مرد است. هم‌چنین سهمیه زن از ارث، نصف سهمیه مرد است.
طبق این قانون، زن حق طلاق ندارد و كار كردن زنان و حتی خروج از خانه بدون اجازه همسر ممنوع است، هم‌‌چنین زنان، از داشتن بسیاری مشاغل محرومند. از جمله قضاوت برای زنان ممنوع است. این رژیم در شروع حکومت خود، همه زنان قاضی را برکنار کرد. زنان حتی از تماشای مسابقه فوتبال منع شده‌اند.
قوانین جزایی این رژیم، راه قتل‌ زنان به دست همسران و یا پدران را باز کرده است. به‌عنوان مثال،‌ اگر زنی توسط  شوهر یا پدر یا پدر بزرگ خود به خاطر اتهام‌های اخلاقی کشته شود، قاتل مجازات نخواهد شد.
در قوانین آخوندها در قبال تجاوز به زنان، نسبت به مهاجم آسان‌گیری و نسبت به قربانی سخت‌گیری وجود دارد. به عنوان مثال در مورد ریحانه جباری، دفاع او از خودش در مقابل تجاوز، منجر به مرگ مرد مهاجم شد. اما بعد از هفت سال زندانی بودن، ریحانه در حالی که ۲۶سال داشت، اعدام شد که خشم عمومی را برانگیخت.  

کنفرانس «#قیام #ایران ونقش #زنان»پاریس ۲۸ #بهمن۹۶ با حضور #مریم_رجوی











۱۳۹۶ آذر ۴, شنبه

پیام مریم رجوی به‌مناسبت تصویب شصت و چهارمین قطعنامه، علیه نقض حقوق بشر در ایران و روز جهانی حذف خشونت علیه زنان

مریم رجوی، جهان را به‌تجدید نظر درروابط خود با وحشی‌ترین ناقض حقوق بشر فرا ‌می‌خواند
روز سه‌شنبه ۲۸ آذر (۱۹ دسامبر) مجمع عمومی ملل متحد، شصت و چهارمین قطعنامه، علیه نقض حقوق بشر در ایران را با ۸۰ رأی به تصویب رساند.
مریم رجوی، تصویب این قطعنامه را یک اقدام مثبت اما ناکافی دانست و تأکید کرد:‌ در برابر رژیمی که تاکنون کم‌ترین ترتیب‌ اثری به ده‌ها قعطنامه سازمان ملل علیه نقض بی‌وقفه حقوق بشر ایران نداده و بالاترین مقام‌هایش در تریبون‌های علنی به ارتکاب قتل‌عام زندانیان سیاسی افتخار می‌کنند، جامعه بین‌المللی باید به تدابیر لازم‌الاجرا برای توقف جنایت‌های این رژیم دست بزند. تا زمانی که بی‌عملی و انفعال جامعه بین‌المللی در برابر سرکوب ضدبشری مردم ایران ادامه دارد، شرارت و جنگ‌افروزی این رژیم در منطقه و خطرآفرینی آن علیه صلح و امنیت جهان ادامه خواهد داشت.
وی از دولت‌های غرب خواست که روابط دیپلماتیک و تجاری با استبداد مذهبی را ـ‌که یکسره در خدمت سپاه پاسداران ولایت فقیه است ـ‌ به توقف شکنجه و اعدام در ایران و پایان دخالت‌های ویرانگر این رژیم در منطقه مشروط سازند.
مریم رجوی با اشاره به فراخوان قطعنامه «برای ایجاد روند حسابرسی جامع موارد جدی نقض حقوق بشر از جمله مواردی كه ارگانهای قضایی و امنیتی در آنها نقش داشته‌اند» و «خاتمه‌دادن به مصونیت از مجازات برای این نقضها» گفت: مهم‌ترین مصداق نقض جدی حقوق بشر، قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ است كه سران این رژیم و مشخصاً خامنه‌ای تا دستگاه قضاییه و بالاترین مقامات دستگاه امنیتی و اطلاعاتی در آن دست داشته و از آن دفاع می‌كنند و تا كنون آن‌ها را از تحمل هر مجازاتی مصون نگهداشته‌اند. از این رو تحقیق پیرامون این جنایت بزرگ علیه بشریت و محاكمه مسئولان آن، یك آزمایش بزرگ در مقابل جامعه جهانی است.
مریم رجوی خواستار تشكیل یك کمیسیون تحقیق توسط ملل متحد در این رابطه شد و گفت این اولین قدم برای پایان‌دادن به مصونیت جنایتكارانی است كه ۳۸ سال است بر ایران حكومت می‌كنند.
قطعنامه مجمع عمومی «نگرانی جدی خود را نسبت به آمار بالا و متعدد اعمال و اجرای مجازات اعدام...از جمله اعمال حکم اعدام علیه نوجوانان و نفراتی که در زمان ارتکاب جرم زیر ۱۸ سال سن داشتند و اعدامهای انجام شده برای جرائمی که واجد شرایط جرائم بسیار جدی نیستند و در اساس متكی بر اعترافات اجباری بوده‌اند»، ابراز داشته و رژیم ایران را «به لغو اعدامها در ملأ عام، هم در قانون و هم در عمل» فراخوانده است.
«شکنجه یا سایر رفتارهای بیرحمانه، غیرانسانی یا اهانت‌آمیز»، «استفاده گسترده و سیستماتیک از بازداشت خودسرانه، از جمله استفاده از شیوه‌هایی برای هدف قرار دادن افراد دو تابعیتی و شهروندان خارجی»، «شرایط بد زندانها»، «محرومیت دسترسی به درمان پزشكی مکفی»، «اعمال محدودیتهای گسترده و جدی علیه حق آزادی بیان، عقیده، اجتماع و تجمع صلح‌آمیز با استفاده از فضای مجازی یا برون خطی» و «اذیت و آزار و تهدید و ارعاب شكنجه مخالفان سیاسی، مدافعان حقوق بشر و فعالان حقوق زنان و اقلیتها، رهبران كارگری، فعالان حقوق دانشجویان، فیلمسازان، روزنامه نگاران و بلاگرها، مدیران صفحات رسانه‌های اجتماعی، كاركنان رسانه‌ها، رهبران مذهبی، هنرمندان، وكلا و افراد متعلق به اقلیتهای مذهبی شناخته شده و شناخته نشده و خانواده‌های آنها» و «محكومیتهای سخت ناروا، شامل مجازات مرگ و تبعید داخلی طولانی مدت»، «انتقام‌گیری علیه افراد به خاطر همكاری آنها با مكانیسمهای حقوق بشری سازمان ملل» و «تبعیض و نقض حقوق بشر زنان و دختران» و «اقلیتهای مذهبی، قومی، زبانی و سایر اقلیتها» از دیگر مواردی است که قطعنامه مجمع عمومی ملل متحد خواستار توقف و پایان بخشیدن به آنها توسط رژیم ایران شده است.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران ۲۷آذر ۱۳۹۶ (۱۸نوامبر۲۰۱۷)
مریم رجوی، جهان را به‌تجدید نظر درروابط خود با وحشی‌ترین ناقض حقوق بشر فرا ‌می‌خواند

به‌مناسبت روز جهانی حذف خشونت علیه زنان، به‌زنان دلیری که علیه کانون خشونت و بی‌داد علیه زنان یعنی استبداد زن‌ستیز حاکم مقاومت مي‌کنند، درود می‌فرستم
و عموم زنان و خواهرانم در ایران را به‌ایستادگی و مقاومت علیه این نظام زن‌ستیز و ضد بشر فرا می‌خوانم.
روز حذف خشونت،‌ در کشور ما قبل از هر چیز تبهکاری ولایت فقیه را رسوا می‌کند که حاکمیت‌اش تولیدکننده دائمی خشونت علیه زنان یا حامی آن است. حاکمیتی که در آن تعرض، تهدید، ناامنی، بی‌پناهی، بی‌حقوقی، تحقیر و تبعیض علیه زنان سال به‌سال بیشتر می‌شود. تحمیل حجاب اجباری و مجازات‌ها و اهانت‌هایی که به‌این منظور به‌زنان روا می‌شود، بخش دیگری از خشونت‌های وقفه‌ناپذیر است.
اکنون در ایران شمار زنان قربانی فساد به‌صدها هزار نفر رسیده است. سن دخترانی که به‌این تیره‌بختی کشیده می‌شوند، تنزل کرده و سن فرار دختران به‌9 سال رسیده است.
در محیط‌‌های کار و آموزش و رفت و آمد و خانه و خانواده، تبعیض یا تحقیر زنان یا انواع خشونت‌های کلامی و روانی یک اپیدمی سراسری است.
از همه فجیع‌تر زندگی غمبار دختربچه‌هایی است که بخش بزرگی از کودکان کار را تشکیل می‌دهند و در همان حال که بدن‌های گرسنه و نحیف‌شان بر اثر انواع کارهای سخت مجروح و فرسوده می‌شود، مورد سوء‌استفاده قرار می‌گیرند و هیچ پناهی ندارند. مقام‌های رژیم اعتراف می‌کنند که «به ۹۰ درصد کودکان کار تجاوز می‌شود». و می‌گویند:«سوءاستفاده جنسی، بزرگ‌ترین آسیب برای بچه‌های زباله‌گرد است». خرید و فروش دختربچه‌ها که در حاشیه شهرها در میان اقشار به شدت فقیر و مبتلا به‌اعتیاد رایج شده، تحمیل نوعی بردگی به زنان محروم است.
حقیقت این است که در شرایط حاضر، ولایت فقیه منشأ تشدید و گسترش این روابط ضدانسانی است. از یک طرف با برباد دادن درآمد و ثروت کشور در چاه ویل جنگ‌های جنایت‌کارانه در منطقه و تحمیل فقر و محرومیت به‌کل جامعه؛ و از طرف دیگر با تصویب و اجرای قوانین ارتجاعی.
این رژیم عقب‌مانده‌ترین سنت‌ها و رسومات جاهلی را که 4دهه پیش یا جایی در مناسبات اجتماعی ایران نداشت، یا در حال زوال بود، رونق بخشیده و آن را وسیله به‌زنجیر کشیدن و سرکوب زنان کرده است. تحت حاکمیت این رژیم، رواج خشونت صورت قانونی به‌خود گرفته و قوانینی مانند قانون مجازات ضداسلامی و قوانینی که چند همسری و ازدواج موقت را رسمیت بخشیده و برای جنایت‌هایی مثل قتل‌های ناموسی راه باز کرده است، همه بی‌وقفه خشونت را در ایران بازتولید می‌کند.
بی‌حقوقی و انواع نابرابری‌ها، از جمله تحمیل موقعیت فرودست به‌زنان در محیط خانواده، محرومیت زنان از بسیاری فرصت‌های شغلی، و تبعیض‌هایی که زنان را قربانی اصلی فروپاشی اقتصادی و موج عظیم اخراج و بیکاری کرده، همه‌جا را برای زن ایرانی ناامن کرده است. در دفاع از این ستم‌ها، آخوندها آشکارا با معاهده منع هرگونه تبعیض علیه زنان اعلام جنگ کرده‌اند و پذیرش کنوانسیون حذف خشونت علیه زنان را تهدید موجودیت نظام ولایت فقیه می‌دانند.
در نقطه مقابل اما، زن ایرانی نه تنها تن به این همه تبعیض و فشار نداده، بلکه در صف مقدم نبرد با رژیم زن‌ستیز آخوندی قرار گرفته است.
خصومت رژیم آخوندی با زنان ایران به‌خصوص کینه عمیق آن نسبت به زنان مقاوم به‌همین دلیل است. همه می‌دانند که در شکنجه‌گاه‌های خمینی بیشترین و وحشیانه‌ترین شکنجه‌ها و رفتارهای حیوانی علیه زنان زندانی به‌‌ویژه زنان مجاهد صورت گرفته و این رژیم با شکنجه یا اعدام ده‌ها هزار زن مجاهد و مبارز سرآمد همه خشونت‌کنندگان علیه زنان در جهان معاصر است.
شکنجه‌گاه واحد مسکونی که در دهه 1360 برای خرد کردن زنان مجاهد و مبارز ایجاد شده بود، هرگز از یاد نمی‌رود و آن‌همه توحش و قساوت در کهریزک و سیاهچال‌های دیگر که نسبت به‌‌دختران و پسران دستگیرشده در قیام‌های سال 88 صورت گرفت، از یاد نخواهد رفت.
اما زن ایرانی از این موقعیت افتخارآمیز برخوردار است که در مقابل توحش و بربریت آخوند‌ها ایستادگی کرده است. از دختران دانش‌آموز و دانشجویی كه در سالهای اول حاكمیت آخوندها به افشاگری و اعتراض علیه آن برخاستند تا زنان قهرمانی كه در اشرف ایستادگی كردند تا شورای مركزی مجاهدین كه یك جنبش مقاومت انقلابی علیه آخوندها را هدایت می‌كنند، همه سد استواری در برابر رژیم ولایت فقیه برپا کرده‌اند.
امروز می‌بینیم که در تمامی حرکتهای اعتراضی و تحصن‌ها و اعتصاب‌های اقشار مختلف مردم علیه رژیم، زنان ایرانی نقش هدایت‌کننده و فعال دارند.
باشد که در فردای سرنگونی ولایت فقیه زنان ایران با مشارکت فعال و برابر در رهبری سیاسی، با اراده و ابتکار خود خشونت و نابرابری را ریشه‌کن کنند همه اجبارها و ممنوعیت‌های تحمیلی را از میان بردارند و جامعه‌یی آزاد و دمکراتیک را برپا کنند.
ایران-پیام مریم رجوی به‌مناسبت روز جهانی حذف خشونت علیه زنان
ایران-پیام مریم رجوی به‌مناسبت روز جهانی حذف خشونت علیه زنان
ایران-پیام مریم رجوی به‌مناسبت روز جهانی حذف خشونت علیه زنان
ایران-پیام مریم رجوی به‌مناسبت روز جهانی حذف خشونت علیه زنان
رسانه‌های مصر، عربستان، اردن و یمن مراسم همبستگی مقاومت ایران با زلزله‌زدگان کرمانشاه را که با حضور رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت خانم مریم رجوی برگزار شده بود با عنوان:‌ برای سرنگونی رژیم آخوندی فراخوان داد منعکس کردند.

مطالب مرتبط:












پیام مریم رجوی مریم رجوی آذز۱۳۹۴: سرچشمه خشونت علیه زنان در این دوران بنیادگرایی اسلامی است و زنان باید با تمام قوا علیه آن قیام کنند





۱۳۹۵ اسفند ۱۰, سه‌شنبه

روز_جهانی_زن سخنرانی #مریم_رجوی در میزگرد «زنان در رهبری، تجربه مقاومت ایران


بخش‌هایی از مصاحبه مجله فرانسوی ویمن ساید با مریم رجوی، مریم جوی- یک ایران جدید؟


۲۳فروردین۱۳۹۶(۱۲ آوریل ۲۰۱۷)
رئیس جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران، مریم رجوی به‌خاطر مخالفتش با رژیم جمهوری اسلامی ایران و به‌خاطر مواضعش در مورد دموکراسی، جدایی دین از دولت و برابری زن و مرد شناخته شده است. دیدار با او ضروری شده بود.

وضعیت زنان، امروز در ایران چیست؟
در یک تصویر کلی، موقعیت امروز زنان ایران این است: یک انرژی متراکم حبس‌شده یا یک فنر فشرده شده که برای جهش و پیشرفت بیتابی می‌کند؛ اما دیوار سربی ولایت فقیه راهاش را سد کرده است.
در جهان امروز، کشوری که یکی از ظالمانه‌ترین شرایط علیه زنان در آن حاکم است، ایران است. آخوندها از روز اول با انواع اجبارها زنان را هدف سركوب و تبعیض سیستماتیک قرار دادند.
از نظر اقتصادی، از جمعیت ۸۰میلیونی ایران، ۴۵ میلیون نفر جمعیت غیرفعال محسوب می‌شوند. نزدیک به ۹۰ درصد این جمعیت غیرفعال زنان هستند. رکود عمیق اقتصادی که از سال ۲۰۰۸ شروع شده قربانیانش زنان هستند. از ۲۴ میلیون خانواده ایرانی یک هشتمشان توسط زنان سرپرستی می‌شوند. که همگی در فقر دردناکی بسر می‌برند.
در یک دهه اخیر ده‌ها هزار زن شغل خود را از دست داده و مشارکت اقتصادی زنان در ایران فقط به ۱۴ درصد محدود شده است. نسبت زنان بیکار دو برابر مردان است، فروش نوزاد، شیوه امرار معاش زنان تیره‌بخت شده است. در تهران کم نیست خیابان‌هایی که در آن آگهی فروش نوزاد نصب شده است. شمار زنان کارتن‌خواب فقط در تهران پنج هزار نفر است و سال به‌سال بر شمار زنان خیابانی اضافه می‌شود.
#مریم_رجوی
#مریم_رجوی
#مریم_رجوی
#مریم_رجوی
در رویارویی با رژیم ولایت فقیه، شرکت فعال زنان یک تحول بزرگ بود که سنگ بنای مقاومت در برابر این رژیم را گذاشت.
شرکت زنان در این مبارزه از نظر کمی گسترده بود. و از نظر کیفی بسیار اثرگذار و فداکار. در مبارزه با رژیم بنیادگرای حاکم ده‌ها هزار زن شکنجه شدند یا به‌شهادت رسیدند. این وقایع به‌خصوص در دهه ۱۳۶۰ رخ داد.
اگر زنان انگیزه‌های نیرومندی نداشتند و اگر به افق روشن و پرشکوهی چشم ندوخته بودند، به‌طور قطع مرعوب شکنجه‌ها و کشتارهای بی‌رحمانه‌یی می‌شدند که در تاریخ معاصر کم‌نظیر است. اما این سرکوب‌ها آن‌ها را مصمم‌تر کرد. در تحولات پس از انقلاب ایران، نقش زنان به سرعت ارتقا یافت و آن‌ها محور جنبش و نبرد شدند.

امروز زنان، عمده مواضع هدایت‌کننده و کلیدی در جنبش مقاومت را به‌عهده گرفته‌اند. در پارلمان مقاومت نیز بیش از ۵۰درصد اعضا را زنان تشکیل می‌دهند.
آنچه رهنمون عمل زنان در مقاومت ایران بوده در چند نکته خلاصه می‌شود:
نخست این که مبارزه زنان این جنبش برای برابری، با مبارزه برای آزادی ایران عمیقاً آمیخته بوده و هست. بنابراین استبداد حاکم را که یک استبداد مذهبی است هدف قرار داده و با اجبارات دینی، زن‌ستیزی، و تبعیض‌های ضدانسانی‌اش در افتاده است.
دوم، با شی‌ءانگاری زن به‌یک ‌مبارزه ریشه‌یی دست زده و جنسیت‌گرایی را که ایدئولوژی و دیدگاه کانونی نابرابری است،‌ نفی کرده‌اند.
سوم، رسالت خود را در هدایت این جنبش یافته‌اند و این حقیقت را کشف و سپس در عمل اثبات کرده‌اند که نقش هژمونیک زنان در این پایداری یک مکانیزم رهایی‌بخش است.
چهارم، زنان پیشتاز هم‌چنین مبارزه خود را با تلاش و مبارزه مردان مقاوم و برابری طلب این جنبش همراه کرده‌اند و این امر را بخش مهمی از مسئولیت خود دیده‌اند که مردان این جنبش را در مبارزه علیه نابرابری و نگرش و فرهنگ مردسالارانه یاری کنند.

به‌مناسبت روز جهانیزن، یک کنفرانس بین‌المللی در آلبانی تحت عنوان زنان در رهبری سیاسی، با حضور مریم رجوی و شخصیت‌های سیاسی و مبارزان جنبش برابری از کشورهای مختلف جهان برگزار شد.
در این کنفرانس سخنرانی‌هایی پیرامون تهدید دیکتاتوری بنیادگرا و زن‌ستیز آخوندها، مقاومت زنان ایرانی در برابر رژیم ولایت فقیه و نقش راهگشای زنان پیشتاز و قهرمان اشرفی ایراد شد

سخنرانی ایوتا رادیکووانخست‌وزیر پیشین اسلواکی؛ کنفرانس بین‌المللی روز جهانی زن در آلبانی + فیلم

سخنرانی لیندا چاوز؛کنفرانس بین‌المللی روز جهانی زن در آلبانی + فیلم


سخنرانی نجیمه طاطایوزیر پیشین آموزش و پرورش مراکش؛ کنفرانس بین‌المللی روز جهانی زن در آلبانی + فیلم


پیام ریتا زوسموث رئیسپیشین مجلس فدرال آلمان به کنفرانس بین‌المللی روز جهانی زن در آلبانی + فیلم

دیدار مریم رجوی ازنمایشگاه عکس ۱۵۰ سال مبارزه زنان ایران در راه آزادی و آرمان برابری + فیلم

پیام مریم رجوی به جلسه «زنان نیروی تغییر» در استکهلم

در آستانه روز جهانی زن، این روز را به‌خواهرانم در سوئد و همه زنان جهان تبریک می‌گویم و از تلاش‌ها و فداکاری‌های زنانی که برای کسب آزادی و برابری مبارزه کرده‌اند، تقدیر می‌کنم.
روز جهانی زن، هم، افق پرشکوهی را یادآوری می‌کند که مبارزه زنان برای برابری پیش روی جامعه بشری گشوده و هم، نابرابری‌ و خشونت و بهره‌کشی دنیای کنونی علیه زنان را برجسته می‌سازد.
در جهان امروز، کشوری که یکی از ظالمانه‌ترین شرائط علیه زنان در آن حاکم است، ایران است.
ديكتاتوري مذهبي حاكم بر ايران، به بهانه مذهب و با سواستفاده از اسلام، از روز اول با انواع اجبارها و تبعیض‌ها همچون حجاب اجباري، زنان را هدف سركوب سیستماتیک قرار داده است.
قانون مدني آخوندها بر پايه تبعيض بين زن و مرد تنظيم شده، قانون جزايي آنها ارزش زن را نصف ارزش مرد محسوب كرده است.
طبق قانون شريعت آخوندها بسياري از فعاليت‌هاي زنان از جمله اٍعمال مالكيت، مسافرت، خروج از خانه، حق تحصيلات و حق اشتغال به تصمیم‌ها و خواست‌ مردان مشروط شده است. براساس قوانين خودساخته سركوبگرانه و زن ستيز ملاها دختر بچه‌هاي خردسال از سن ۱۳سالگي و در برخي نقاط از ۹ سالگي مي‌توانند به ازدواج در بيايند و يا مورد مجازات قرار بگيرند.
آن‌ها هم‌چنين رسوم منحطي مثل چند همسري، ازدواج موقت و راه بازكردن براي قتلهاي ناموسي را، به‌طور گسترده‌یی رايج كرده‌اند.
 

کنفرانس در آستانه روز جهانی زن با حضور نمایندگان برجسته هر دو مجلس مدافعان حقوق زنان و شخصیتهای سیاسی
در آستانه روز جهانی زن ، کنفرانسی در پارلمان انگلستان با شرکت نمایندگان هر دو مجلس این کشور از احزاب مختلف، مدافعان حقوق زنان ، حقوقدانان، شخصیت‌های سیاسی- اجتماعی، نماینده شورای ملی مقاومت در انگستان و شماری از اعضا و حامیان مقاومت برگزار شد. در این جلسه سخنرانان تبعیض سیستماتیک علیه زنان و نقض حقوق‌بشر و زن‌ستیزی نهادینه شده در حاکمیت آخوندها را محکوم کردند
ادامه گزارش کنفرانس

امروز اگرچه جنگ‌افروزی آخوندهای حاکم بر ایران در خاورمیانه و برنامه‌های اتمی و موشکی آن‌ها توجهات زیادی را جلب کرده، اما مهمترین واقعیت در ایران، یک بحران عمیق سیاسی و اجتماعی، یک جامعه آماده تغییر و یک جنبش سازمان‌یافته است که در آن زنان نقش محوری دارند.
تحت حکومت آخوندی، زنان به‌طور سیستماتیک سركوب مي‌شوند. به‌طور متوسط روزانه ۲۰۰۰ زن به دليل عدم رعايت حجاب اجباري دستگير مي‌شوند. بر اساس قانون، زنان بايد باید تابع همسرشان باشند، از حق طلاق محروم‌اند و اگر جدا شوند حق سرپرستی کودک خود را ندارند. در قوانین جزایی حقوق زنان نصف حقوق مردان است، نرخ مشارکت زنان در بازار کار، فقط 14 درصد است.
خامنه‌ای، در شهریور ماه امسال دربیانیه‌یی اعلام کرد که نقش زنان مادری و خانه‌داری است و نقش مردان پدری و اقتصادی است. وی هم‌چنین خواستار تقویت سیاست‌های دولتی برای افزایش فرزندآوری مادران شد.
در واقع آخوندها با سرکوب زنان، کل جامعه را به‌بند کشیده‌اند. اما از طرف دیگر زنان ایران از جایگاه عمده‌یی در مقاومت علیه استبداد مذهبی برخوردارند. ده‌ها هزار زن در نبرد عليه ديكتاتوري مذهبي شکنجه و اعدام شدند. امروز زنان عمده مواضع کلیدی در جنبش مقاومت را به‌عهده گرفته‌اند. زنان بیش از 50 درصد اعضاي شوراي ملي مقاومت ايران را تشکیل می‌دهند. همزمان پایداری اعضای مقاومت در اشرف و لیبرتی به‌مدت 14 سال توسط زنان رهبری ‌شد. در واقع زنان نیروی تغییر در ایران محسوب می‌شوند.
به‌همین دلیل آخوندها، سال به‌سال بر حجم قوانین خود برای محدود ساختن زنان اضافه می‌کنند. دولت حسن روحانی که مدعی میانه‌روی است، جرأت نزدیک شدن به‌کم‌ترین رفرمی در قوانین رژیم را ندارد. در دوران او ده‌ها زن اعدام شده‌اند.
در برابر این وضعیت ما برای برابری زنان با مردان به‌پاخاسته‌ایم. برابری در عرصة‌ حقوقی و قضایی، برابری در خانواده، برابری در فرصت‌های اقتصادی و مشارکت فعال و برابر در رهبری سیاسی. ما برای آزادی و حق انتخاب آزادانه زنان در رابطه با پوشش،‌ ازدواج و حق طلاق برخاسته‌ایم.
متأسفانه دولت‌های غرب نسبت به‌سرکوب زنان ایران سکوت می‌کنند. آن‌ها زنان ایران را که با پدرخوانده بنیادگرایی اسلامی می‌جنگند، تنها گذاشته‌اند.
دیدار از ايران تحت حاكميت آخوندها و سکوت در برابر نقض حقوق بشر و اعدامهاي دستجمعي و نقض سيستماتيك حقوق زنان، مشروع كردن نقض حقوق بشر در ایران است.
دولت‌های غرب نباید بر این حقیقت چشم ببندند که حمایت فعال این رژیم از بنیادگرایی بوده که به لحاظ ایدئولوژیک و سیاسی راه سر برآوردن داعش را هموار کرده است.
از وقتی رژیم آخوندها قدرت را در ایران به دست گرفت، مجازاتهای وحشیانه و غیرانسانی بیشتری هم چون سنگسار به شکل قانون در آمد