امسال عاشورای حسینی را در بحبوحه قیامها و
جنبش اعتراضی مستمر هموطنانمان در برابر رژیم یزیدی و خلیفه ارتجاع خامنه ای
برگزار میکنیم
هموطنان به ستوه آمده و بهپاخاستهیی که در
برابر دجالگری و چپاول در زیر پرده دین فریاد میزنند: «اسلام رو پله کردید مردم
رو ذله کردید».
گویا که گرما و روح و جان نبرد عاشورا در شهرهای
ایران دمیده شده است. اعتراض و عصیان علیه ستم، قیام برای آزادی و عدالت و مبارزه
برای ریشه کنی یک حکومت سراپا فاسد و جانی. این چیزی است که شهرهای شورشی ما برای
آن در تب و تابند.
مردم ايران كه سالهاست در عاشورای حسيني
عزاداري ميكنند، حالا برای گرفتن انتقام آن خونهای پاک در برابر یزيد زمان خميني
و آلخميني بپاخاستهاند.
در همین مسیر است که کانونهای شورشی بهپیش میروند.
در مسیر پیامبر جاودان آزادی حسین(ع) و حماسه ماندگار او.
در مسیر مقاومت تا به آخر، در مسیر نبرد و
فداکاری مستمر برای شکستن بنبستها و موانع رهایی و آزادی و در مسیر پیروزی محتوم.
و خطاب بههموطنان بهخصوص زنان و جوانان ایران
میگویم: زمان آن است که بر سرکوبها، قساوتها و نیرنگهای رژیم غلبه کنید. با
الهام از سرور آزادگان، حسين (ع) قیامها را در سراسر ایران فروزان کنید و رژیم یزیدی
آخوندها را از بنیاد براندازید.
سلام بر حسین پیامبر جاودان آزادی
سلام بر زینب کبری
مرگ بر اصل ولایت فقیه
قسمتی از سخنرانی مریم رجوی در مراسم عاشورا-
مهر ۱۳۹۶
از عاشورا تا
امروز کمتر حکومتی بهاندازه رژیم ولایت فقیه، بهسوءاستفاده از نهضت حسینی
پرداخته و کمترحکومتی تا این اندازه، نام حسین و نام کربلا و مذهب شیعه را بازیچه
قدرتطلبی خود کرده و با نقاب آن بیوقفه، خون بر زمین ریخته و مطامع پلید و
ضدانسانی خود را بهاجرا گذاشته است.
تحت نام شیعه
و اسلام، آخوندها هزاران هزار تن از پیروان آرمان حسین، درایران را اعدام و قتلعام
کردهاند. تحت نام شیعه، هموطنان اهل سنت ما را سرکوب و از ابتداییترین حقوقشان
محروم کردهاند و بهنام شیعه ملتهای عراق و سوریه و لبنان و یمن را در جنگ و
خون و فاجعه فرو بردهاند.
حالا نزدیک بهسه
دهه بعد، امواج دادخواهی قتلعامشدگان، در داخل و خارج ایران، گریبان ولایت فقیه
را بهسختی میفشارد. این دادخواهی، شعلهیی از دادخواهی حسین است. این افتخار
مجاهدین است که رو در روی استبداد مذهبی و فریب و دجالیت، پرچم نهضت حسینی را بهاهتزار
درآوردهاند.
فریاد حسين ع
كه گفت هیهات مناالذله، شعار مجاهدین است. صدق و فدای حسین راه و رسم مجاهدین است
و این مجاهدیناند که بهپشتوانه مردم ایران، سرانجام پرچم خونخواهی او را بر ویرانههای
ولایت فقیه بهاهتزاز درخواهند آورد.
امروز از
مراسم ریاکارانه آخوندها برای عاشورا، نعرههای مداحان حکومت بهگوش میرسد. این
آوای وحش و آوای شرک ولایت فقیه است. در نقطه مقابل، فریاد خشم کارگران و معلمان و
بیکاران و صدای اعتراض همه سرکوبشدگان بهآسمان رسیده است. صدای مردمی که با
شلاق دینفروشی تعزیر میشوند، صدای خانوادههای زندانیان زیر اعدام، صدای مردمی
که داراییشان غارت میشود، صدای فقیرانی که نانی برای خوردن پیدا نمیکنند و صدای
آنهایی که سرپناهی ندارند.
بله، بزرگداشت
حقیقی عاشورا در همین عصیان و اعتراض عمومی است و همین فریادهاست که کار این رژیم
را بهآخر میرساند. نه مردم ایران نه رژیم حاکم، عاشورای پرخروش سال 88 را از یاد
نبردهاند که آن قیام بزرگ تا یک قدمی سرنگونی رژیم ولی فقیه بهپیش تاخت. زمینهها
و آتش آن قیام در کیفیتی بالاتر و جوشانتر هم چنان در جامعه ایران موجود است. یعنی
اینبار ولایت یزيدی را سرنگون میکند.
.قسمتی از سخنرانی خانم مریم رجوی در عاشورای سال ۹۵
حسین(ع) و زینب
کبری بالاترین پرداختگر و بالاترین نثارکننده برای جامعه آن روز و همه نسلهای پس
از آن شدند و درست بههمین دلیل، حماسه آنها در همه زمانها احیاگر و زندگی بخش
است.
احیاگر راه و
رسم اسلام محمدی که برای بازکردن زنجیرها از دست و پای مردم آمده است، بیدارکننده
وجدانهای خفته، و زنده کننده روح نبرد و مقاومت آنهم در جامعهیی که زیر آوار سنگین
و مهیب اختناق بهبند کشیده شده و سرکوبکنندگان تلاش کردهاند نیروی جنبش و حیات
حقیقی آن را بهمحاق ببرند.
پیروی از آنها
برای نسل پیشتاز شما یک تعهد جوشان است. تعهد شکافتن دیوارهای قطور استبداد و ستم
تعهد احیای
راه و رسمی که جنبش و حیات حقیقی را برای مردم تحت ستم به ارمغان میآورد. بله،
شما هستید که تاریخ را میسازید.
عاشورا همیشه
از آن مردم تحت ستم و سرکوب و برضد دیکتاتورها و جباران و دینفروشان سنگدل است.
همین امروز
آخوندهای حاکم از برپایی مراسم عاشورا توسط مردم و بهویژه جوانان آگاه ایران وحشت
دارند و میدانند که در این روز هر مراسمی که آزادانه برگزار شود در همانجا سوگواری
شهادت امام حسین(ع) بهسرعت با فریادهای مرگ برخامنهای و لعنت بر خمینی همراه
خواهد شد.
سلام بر حسین
ـ مرگ بر اصل ولایت فقیه
عاشورای حسینی
عاشورای حسینی واقعهیی نیست که بهتاریخ پیوسته باشد. بلکه نیروی معنوی پرقدرتی
است که همیشه از آن حقطلبی و آرمانگرایی میجوشد. بله، یک جنبش حی و حاضر است.
فراخوان گیرایی است که بنبست را نمیپذیرد و میگوید در سختترین و بغرنجترین
شرائط هم راه پیشروی بسوی آزادی و پیروزی وجود دارد.
آیین و ایمانی
است که اصل خدشهناپذیر آن، مبارزه و مقاومت به هر قیمت است.
جنبشی است که
متوقف شدن، مأیوس شدن و تن بهشرایط موجود دادن در برابر قدرت ستمگر را هرقدر
بزرگ و مهیب باشد، مردود میشمارد.
مبارزهیی است
که اساس آن، قیمت دادن بدون چشمداشت است و بهکسب قدرت یا هرگونه امتیاز و نتیجه
مادی و در دسترس چشم ندوخته است و در یک کلام، مقاومتی است بر اساس آرمان و برای
آرمان و از این رو جز پیروزی حقیقی فرجامی ندارد.
در این سالها
شهیدان شما جان بر سر همین آرمان گذاشتند. یک به یک صحنههای پایداری سرخ فام شما
در سرزمین کربلا و در موشک بارانهای لیبرتی، بله همه اینها از عاشورا سرچشمه
گرفته بود و شهیدانش، از همان جا برخاسته بودند.
آری درود بر
همه شما و سوگندهایتان که تا اینجا چنین پایداری پرشکوهی آفریدهاید.
وای بر
آخوندهایی که جنایت و خونریزی و فساد ولایت فقیه را میبینند و سکوت میکنند.
وای بر
آخوندهایی که دیدهاند و میبینند که خمینی و خامنهای از یزید و شمر سفاکتر و
فاسدترند ولی بههمکاری و سازش با آن ادامه میدهند. ننگ بر این همه سالوس و ریاکاری
تحت نام اسلام که در آن شرف انسانی خود را پای جاه و مقام و پولهای بادآورده ذبح
میکنند.
و وای بر کسانی
که دیدند که خامنهای، پایههای ولایت فقیه چندشآور را بر دریای خون مجاهدین قتل
عام شده بنا کرد، اما بر آن صحه گذاشتند یا در برابرش سر فرود آوردند. و از قول زینب
کبری میگوییم«خدایا حق مردم ما را از دشمنان ما بگیر».
حالا شما ای
مجاهدین، پس از یک رزم خونفشان و پس از عبور از حمامهای خون و قتل عامها و آتشهای
بسیار، اكنون به یك هجرت بزرگ برخاستهاید که در همان راستا و با همان مضمون است.
یعنی باز هم
سوگندها و انتخابها و شور و اراده حسینی است که برای ایفای مسئولیت تاریخی تک تک
مجاهدین عمل میکند.
محمد حنیفنژاد
شعلههای مقاومت به هر قیمت را در سلولهای اوین و میدان چیتگر فروزان کرد. اشرف و
موسی در قلب تهران عاشورای مجاهدین را خلق کردند. پس از ۳۰خرداد، مجاهدین هزار
هزار در هر شهر و روستای ایران برخاستند، فروغ جاویدان و نبردهای چهار زبر را با
آتش جانهای خود به اوج رساندند، در قتل عام ۶۷ در ابعادی گسترده پرچم هیهات
مناالذله را به اهتزاز درآوردند و در اشرف و لیبرتی با همین مشی عاشورایی به رزم و
پیکار برخاستند.
بله، مجاهدین
از مسعود آموختهاند که نه شرایط، نه زمان و نه مکان نمیتواند از مبارزه و فداکاری
یک نیروی آرمانخواه که مشی حسین(ع) را در پیش گرفته جلوگیری کند و همین مشی و بینش
است که برایش راه باز میکند. این مسئولیتی است سنگین اما پرشکوه.
و ما به ندای
هل من ناصرحسین (ع) پاسخ میدهیم که آری، تا آخرین نفس در این مسیر پرشکوه برای
مجاهدت برای صدق و فدا و برای عبور از هزاران ابتلا و آزمایش آماده و حاضریم.
لینک متن کامل سخنرانی
لینک متن کامل سخنرانی