ایران-گزارشی کامل ازمراسم بزرگداشت منصور قدرخواه عضو شورای ملی مقاومت ایران وسخنان خانم مریم رجوی در15 آذر 1394

دوستان عزيز!

به همه شما ضايعه درگذشت همرزم عزيز شورايي زنده ياد منصور قدرخواه را تسليت مي‌گویم. به خصوص مي‌خواهم از همين جا به مادر گرامي ايشان که می‌دانم این واقعه برایشان بسیار دردناک بوده و به خانواده و مردم اصفهان و جامعه هنرمندان ايران تسلیت بگویم.

این فقدان دردناک را هم چنین به همه اشرفیها در رزمگاه لیبرتی و به مسئول شورا تسلیت می‌گویم.

نام قدرخواه اين هنرمند پرشور، مثل آندو، مثل منوچهر سخايي، آقاي عالیوندی، عماد رام و مرضيه عزيز به همراه همه شهيدان و درگذشتگان عضو شورا زنده و باقي خواهد بود. شخصيت صميمي و بي‌آلايش و عشق و ايماني كه در اين مبارزه از خود نشان داد، و اين كه هميشه مدافع اشرفي‌ها بود، از ياد نخوهد رفت.

فكركردن به تعهد و تكاپو و تلاش مبارزاتي آقاي قدرخواه در هنرهاي او در نقاشي و فيلمسازي و همچنين كلام آتشين و شجاعانه او در حمایت از مقاومت براي آزادي مردمش، و حضور فعال و پرشور او درجلسات شورا و در نبردهاي سياسي شوراي ملي مقاومت، ارزشهايي را برجسته مي‌كند كه جنبش ما در طي اين ساليان، در كارزار پايداري خلق كرده و ارتقا داده است.

به‌راستي كه در وانفساي انحطاط و پس‌رفتي كه اين رژیم، حاكم كرده و زير فشارها و حمله‌هاي همه‌جانبه اين رژیم آن هم در يك مبارزه سخت و طولاني، اين چنین ماندگاري و تعهدپذيري، حقيقتاً كيمياست.

هر كس كه مرزهاي خود را با رژیم محکم نگهداشته، هر كس كه فشار و رنج اين دوران را بر خود هموار كرده و هر كس كه مدافع و نگاهبان اين مواضع بوده، قدر و منزلت بالايي دارد و اين چيزي است كه هر عضو شوراي ملي مقاومت را در چشم مردم ایران بسيار معتبر و محترم كرده است.

من هميشه گفته‌ام در اين مبارزه دشوار و طولاني، در برابر رژیمي كه در سركوب و فريبكاري و استفاده از روشهاي پليد در دنياي امروز بي‌نظير است، ايستادگي و پايداري برسر مواضع اصولي و عهد وپیمان مبارزاتي و انقلابي براي درهم شكستن موانع، تنها جواب است و تنها كليد راهگشايي و بازگشودن مسير آزادي مردم و ميهن است.

اين استواري، ارزش برجسته و درخشان دوران ماست، كه از اشرف و لیبرتی تا صحنه سياسي به خلق ما و به جوانان ما پيام مقاومت مي‌دهد و براي نسل جواني كه با فشار و ستم اين رژیم مواجهند، بسيار اثرگذار است.

يادتان هست كه مسئول شورا مي‌گفت:

«آلترناتیو دموکراتیک را كسي رايگان به مردم ایران نمي‌دهد، هم بايد خونش را در جنگ و مقاومت نظامي بدهيم و داده‌ايم، هم بايد در جنگ سياسي در موضوع جايگزيني و آلترناتیو، استخوان خرد كنيم و در مبارزه با اپورتونيسم و ارتجاع و استعمار جنبش مقاومت را اعتلا بدهيم.»

ما چون روزمره درگير وقايع و بالا و پاييني‌هاي اين مبارزه ‏و مقاومت هستيم، گاهي تصوير ارزشهايي را كه دراين جنبش مقاومت خلق شده و اعتلا پيداكرده، از دست ‏مي‌دهيم.‏ ولي وقتي كمي دورتر بايستيم و از نقطه‌ بالاتر به تصوير كلي نگاه كنيم، مي‌بينيم كه واقعيت اين است كه هجومها ‏و فشارهاي بزرگي را كه از سال ۸۸ به اين طرف بر اشرف و لیبرتی و بر شوراي ملي ‏مقاومت آمد، با موفقيت از سر گذرانديم، البته با بهايي سنگين وخونين.

به ياد بياوريم كه در اين مدت، هفت قتل عام عليه مجاهدین طراحي شد. ۶۷۷ روز ‏شكنجه صوتي، يك محاصره ضدانساني و دست انداختن بر شوراي ملي مقاومت. ‏واقعا در بهار دو سال پيش قصد رژیم متلاشي كردن شورا بود.‏ واقعا در جابه‌جايي اشرف به لیبرتی طرح رژیم با كارگرداني کوبلر از هم‌پاشاندن مجاهدین بود.‏

اين وقايع نشان داد كه هرقدر هم كه ما را چه در صحنه سياسي چه در صحنه نظامي ‏بمباران و موشكباران و قتل عام كنند، هرقدر كه پرونده‌سازي و ليست‌گذاري ‏كنند، از پسش برمي‌آييم.‏

واقعيت اين است كه به‌رغم تمامي اين حملات و توطئه‌ها كه گاه قدرتهاي غربي هم با رژیم همراه مي‌شدند، همه موجهاي مسموم آمد و گذشت و سپري شد و باز اين شورا به عنوان آلترناتیو ‏دموکراتیک پابرجا ماند.

در صحنه واقعي داخلي و ‏بين‌المللي و منطقه‌يي، باز هم يك طرف رژیم است و جبهه مشترك او و طرف ‏ديگر همين مقاومت و همين شورا يعني تنها جايگزين دموکراتیک.

وقتي با اين واقع‌بيني به موقعيت كل مقاومت نگاه كنيم و به راهي كه طي كرديم و سختي‌هايي كه پشت سرگذاشتيم، آن وقت ارزش هر قدمي كه برداشته شده و منزلت هر عضو اين مقاومت و شورا برجسته مي‌شود. از جمله جایگاه و ارزش مبارزاتی که در این سالیان منصور قدرخواه در این مقاومت پیگیر به پیش می برد.

تجربه ۳۴ ساله این مقاومت، حاكي از آن است كه اگر اصول و تعهدات خودمان يعني اصول دموکراتیک و مرزبندي‌ها با رژیم ‏پابرجا باشد، اگر صفوف ما پاكيزه و استوار باشد، پيش مي‌رويم و خلاصه به قول مسئول شورا اگر خودمان بايستيم، ‏مردم ایران هم مي‌ايستند و دنيا هم گام به گام در كنارمان خواهند ايستاد. ‏

به مناسبت بزرگداشت زنده‌ياد آقاي قدرخواه بايد تأكيد كنم بر سرمايه‌هاي اين مقاومت كه او نیز نمونه‌يي از اين سرمايه‌ها بود. سرمايه ما چيست؟ همين مناسبات محكم و استوار، همين روابط پاك و پاكيزه (كه خود منصور در مصاحبه‌هایش بارها گفته بود)، سرمایه ما همین اعتماد بين اعضاي شورا و پايداري و ماندگاري است.

بله، دارایی سياسي مردم ایران در چارچوب يك آلترناتیو دموکراتیک، همین سرمایه عظیم است و آن چيزي غير از اين شورا و مقاومت و اعضاي پايدار و ماندگارش نيست.

به منصور قدرخواه و به روان پاكش درود مي‌فرستيم. و بر تعهد و پیماني كه او در تمام عمر در موردش استواري نشان داد، پافشاري و تأكيد مي‌كنيم. و مطمئنيم كه سنگرش خالي نخواهد ماند و همرزمان شورايي و اعضاي اين مقاومت حتما جايش را پر خواهند كرد و او با ارزشها و تعهدات و وفاداريش هم‌چنان در صفوف اين مقاومت حضور خواهد داشت.

صحبتهايم را با بزرگداشت و تجليل از چهار زن مجاهد و بزرگواري كه همين روزها در ايران و در لیبرتی، درگذشته‌اند، تمام مي‌كنم.

خانم اشرف طالب زاده (مادر قوامي )كه در فاز سياسي از مسئولان شبكه‌هاي تشكيلات مادران در شمال ايران بود و در عين حال پنج عضو خانواده‌اش به شهادت رسيده‌‌اند. خانم هما دشتي كه همواره همرزم و ياور فرزندان مجاهدش بود و هفت تن از اعضاي خانواده‌اش به شهادت رسيده‌اند و خانم مهري جنت پور كه حقيقتاً يك اشرفي و يك زن مقاوم و شجاع بود و بارها به خاطر رفتن به اشرف و دفاع از اشرفيها دستگير و شكنجه شد. و سرانجام مادر مجاهد فاطمه عباسي(مادر مولايي)كه پس از سه سال اسارت در شكنجه‌گاهها و پس از سالها همرزمي و همراهي با مجاهدین در اشرف و لیبرتی، ماه گذشته در لیبرتی چشم از اين دنيا بست.

ملتي كه صفي بي‌انتها از چنين مادران و زناني دارد، حتماً به پيروزي خواهد رسيد. از همه شما متشكرم