این روزها، ایرانیان
در سراسر جهان در حال آماده‌سازی برای فرارسیدن نوروز هستند.
نوروز همزمان با
فرارسیدن بهار و اولین روز سال ایرانی است که از سالیان پیش جشن گرفته می‌شود.
نوروز سمبل تغییر است؛ تغییر از روزهای تیره و تار زمستان به روزهای سبز بهاری.
فرارسیدن نوروز و
آغاز بهار برای مردم ایران، این پیام ساده و در عین‌حال پرمعنی را در بر دارد که
بهار آزادی هم اجتناب‌ناپذیر است. ممکن است به تأخیر بیفتد اما متوقف نخواهد شد.
نوروز برای مردم ایران،
پیام‌آور چشم‌انداز امیدبخش حتمیت پایان رژیم دیکتاتوری مذهبی و استقرار آزادی و
دموکراسی است. مردم سرکوب شده کشور من شایسته زندگی در یک جامعه آزاد و دموکراتیک
هستند. جامعه‌یی که کلید صلح و ثبات در منطقه است. این تنها راه ریشه‌کنی بنیادگرایی
اسلامی به‌عنوان تهدید جهانی است.
تعداد اعدامها در
دوران روحانی، با محافظه‌کارانه‌ترین تخمین‌ها به بیش از ۳۰۰۰ اعدام می‌رسد و
اقدامات سرکوبگرانه رژیم هم‌چنان در حال افزایش است.
طی سال گذشته، مردم ایران
بارها در شهرهای مختلف، علیه سرکوب رژیم به اعتراض پرداختند. آنها علیه سانسور و
فقر و فساد گسترده حکومتی تظاهرات کردند و به‌خاطر بی‌پاسخ ماندن ابتدایی‌ترین
خواسته‌هایشان هزاران تظاهرات کوچک و بزرگ برپاکردند. جدیدترین نمونه آن، خیزش مردم
قهرمان اهواز در ماه گذشته بود.
از سوی دیگر، مرگ هاشمی رفسنجانی، رژیم را به‌شدت ضعیف کرده است. رفسنجانی طی
۳۸ سال مقام شماره۲
رژیم و عامل تعیین‌کننده در حفظ تعادل درونی آن بود
