نيويورك ديلي نيوز ۸/۷/۹۴:« بقلم مريم رجوي
مجادلات بين موافقان و مخالفان
توافق هسته اي با رژيم ايران لااقل يك نتيجه مثبت به بار آورده است: توجهات بر روي
وضعيت حقوق بشر در ايران افزايش پيدا كرده است. موارد نقض حقوق بشر – اعدام ها,
دستگيري ها, ارعاب و سركوب- دامنه جنگ رژيم عليه مردم ايران را ترسيم ميكنند. با
نگاهي رو به آينده اكنون ما بايد قبول كنيم كه مسدود كردن راههاي فني به سمت بمب
اتمي, براي ايجاد ثبات در منطقه كافي نيست. آنچه ضرورت بيشتر دارد محدود كردن
ابزار سياسي واستراتژيك احيا كردن اين تهديد در آينده است. لازمه اين كارهم حفظ
فشار بر روي رژيم در زمينه حقوق بشر است چراكه رژيم ازطريق محروم ساختن مردم ايران
ازحقوق خود بطور سيستماتيك است كه ميتواند قدرت نامشروع خودرا حفظ كند.
هموطنان من ميدانند كه نيت
رژيم ايران از تلاش براي دستيابي به سلاح هسته اي جبران ضعف خود در داخل و گسترش
نفوذش در منطقه بوده است. هدف از دستيابي به بمب حفظ و گسترش موجوديت استبداد
مذهبي حاكم در مقابل نارضايتي گسترش يابنده در داخل كشور بود. به همين دليل است كه
از نظر مردم ايران, افشاگري مقاومت ايران در رابطه با برنامه مخفي هسته اي رژيم يك
نقطه عطف محسوب ميشود. اين افشاگري به نفع نيروهاي مدافع حقوق بشر و آزادي در داخل
كشور و همچنين حاميان صلح و ثبات در منطقه, ضربه كاري (به رژيم) وارد كرد. برنامه
هسته اي را نميتوان از نقض وحشيانه حقوق بشر يا ياغي گري رژيم در منطقه, كه از يمن
تا عراق تا سوريه و فلسطين گسترش يافته, جدا ساخت. اين مولفه ها به يكديگر
وابسته اند و اساس استراتژي سياسي رژيم را شكل ميدهند. تصادفي نيست كه همزمان با
جدي شدن مذاكرات هسته اي با غرب, رژيم تهران سركوب را تشديد كرد. به گفته ناظران
بين المللي, در دوران حسن روحاني شمار اعدام ها در ايران – كه اكثرا بوسيله
جراثقال در ملاء عام صورت ميگيرند – از مرز 2000 گذشته است. و برغم كسري 50 درصدي
بودجه امسال در مقايسه با سال گذشته, كابينه روحاني بودجه سپاه پاسداران و ساير
نيروهاي امنيتي رژيم كه درگير سركوب داخلي و صدور بنيادگرايي و هدف قرار دادن
مخالفان در خارج هستند را 30 درصد افزايش داده است.
در دوران روحاني, مخالفان
ايراني در كمپ هاي اشرف و ليبرتي در عراق سه بار هدف حملات وحشيانه قرار گرفته
اند. در يكي از اين حملات, كه توسط نيروي قدس برنامه ريزي شد, 52 مخالف – كه قرار
بود امنيت شان در كمپ اشرف در چارچوب يك توافق بين المللي كه توسط آمريكا هم امضا
شده بود تضمين شود – قتل عام شدند. در داخل ايران, سركوب وحشيانه شهروندان – از
جمله دستگيري و شكنجه معلمان, دانشجويان, كارگران, اهل سنت, كسانيكه به مسيحيت
گرويده اند, وبلاگ نويسان, خبرنگاران و بسياري ديگر – رو به گسترش است. در ماه
آوريل, عفو بين الملل گفت كه «مقامات ايراني تسلط آهنين خود را بر روي موسسات
پژوهشي مستولي كرده اند». و زنان بطور روزمره بخاطر حجاب (آخوندساخته) در معرض
آزار و اذيت و دستگيري قرار ميگيرند.
برغم ظهور علائمي از منازعات
جدي و تعميق يابنده باندهاي دروني, روحاني و ولي فقيه رژيم علي خامنه اي قطعا در
زمينه ارائه توجيهات مذهبي نقض حقوق بشر با يكديگر متفق القول اند. اخيرا, روحاني
در دفاع از موج اعدام ها در ايران گفت كه اعدام ها «يا بر اساس قوانين الهي و يا
بر اساس قوانين مجلس كه نماينده ملت است صورت ميگيرند. وظيفه دولت تنها اجراي اين
قوانين است».
اين وظيفه الهي ظاهرا به پهنه
صدور تروريسم و حمايت از جنبش هاي غيردمكراتيك منطقه اي هم تسري يافته است. بعد از
اعلام توافقنامه هسته اي در ماه ژوئيه, خامنه اي گفت كه به «حمايت از دوستان مان در
منطقه» ادامه خواهد داد و روحاني نيز بر روي «حفظ جنبش مقاوم اسلامي در تمام جهان
اسلام» تاكيد كرد. دوستان و متحدان رژيم شامل رژيم اسد در سوريه و نيروهاي ارتجاعي
در عراق و يمن ميشوند. حمايت رژيم ايران بزرگترين عامل بي ثباتي در منطقه بوده و
در واقع به رشد داعش ياري رسانده است. در حقيقت, طرح هاي رژيم تهران اصلي ترين
مانع در مقابل تشكيل جبهه منطقه اي در برابر تهديدات عليه آزادي است.
پيام من به ايالات متحده و غرب
اين است كه راه حل طولاني مدت براي مقابله با تهديد رژيم ايران نه مداخله نظامي
خارجي و نه همكاري با رژيمي است كه تا اين اندازه در داخل سركوب نموده و در خارج
از مرزها بي ثباتي را ترويج ميكند.
حال كه توافق هسته اي, صرفنظر
از نقائص آن, در حال اجرا شدن است, سياست صحيح در آينده بايد تشويق و حمايت از
خواست مردم ايران براي تغيير دمكراتيك و همچنين دفاع از حقوق بشر باشد.
خانم رجوي رئيس جمهور منتخب
شوراي ملي مقاومت ايران, ائتلافي از گروههاي اپوزيسيون ايراني متعهد به ايجاد يك
جمهوري دمكراتيك, سكولار و غيراتمي در ايران, است.».
