اعضای محترم مجلسین عوام و
اعیان بریتانیا!
مایلم از شما بهخاطر تلاشهایتان
در حمایت از مردم و مقاومت ایران و همچنین از حضور هیات انگلستان در گردهمایی ایران
آزاد در دهم تیر، تشکر کنم.
بهرغم تمامی موانع، ما به
تحقق اهدافمان که برپایی یک ایران آزاد و پایاندادن به افراطگرایی تحت نام اسلام
در خاورمیانه است، نزدیک میشویم. من قویا اعتقاد دارم که هر دو هدف در دسترس است.
بله، تغییر در ایران و رسیدن
به یک ایران آزاد بیش از هر زمان دیگر در دسترس است.
سال گذشته در این روزها،
ما یک جنبش سراسری در رابطه با قتل عام ۳۰هزار زندانی سیاسی در سال ۶۷، در سراسر ایران
و در سطح بینالمللی آغاز كردیم؛ جنایت وحشتناکی که مسئولان آن، امروز هم مناصب کلیدی
در رژیم دارند، از جمله وزیر دادگستری روحانی که عضو هیات مرگ، مسئول این کشتار
بوده است.
اجازه بدهید از این فرصت
استفاده کرده و از اعضای هر دو مجلس و حقوقدانان برجسته و فعالان حقوق بشر برای
تلاشهایشان در این زمینه، تشکر کنم.
جنبش دادخواهی شهیدان قتل
عام سال ۶۷، بهسرعت گسترش پیدا کرد و تمامیت رژیم را به لرزه انداخت، چرا که تمامی
جناحهای رژیم اعم از خامنهای و روحانی در جنایات بیشمار علیه بشریت و علیه مردم
ایران، مشاركت فعال داشتهاند.
کشتار ۶۷، دیگر موضوعی
محدود به خانوادههای قربانیان نیست، این یک زخم عمیق در قلب جامعه ایران است و دیگر
نمیتوان آن را نادیده گرفت.
فشار افکار عمومی برای
حسابرسی، آخوندها را در بن بست قرار داده و هر دو جناح بهطور ناموفق تلاش میکنند
که این جنبش را سرکوب یا مهار کنند.
در این شرایط، جنبش
دادخواهی هر چه بیشتر شکافهای داخل رژیم را افزایش داده و کل رژیم را در معرض تهدید
قرار داده است. این جنبش همچنین، نیروی تغییر در ایران را با نسل جوانی که به
صفوف مقاومت میپیوندند، احیا کرده است.
از سوی دیگر، نقش مخرب رژیم
ایران و شرکت فعالش در جنایت علیه بشریت در سوریه یا رفتارهای فرقهگرایانهاش در
عراق، فاکتهای اثبات شدهیی هستند.
هشدار میدهم، شکست در
اخراج رژیم آخوندها و عواملش از سوریه، یا اجازه دادن به عوامل این رژیم در عراق،
برای تسلط بر شرایط آنجا، آغازی برای بحرانهای فاجعهبار بیشتر خواهد بود.
آمریکا، بریتانیا و اروپا
باید در اعمال یک سیاست قاطع علیه رژیم تهران، متحد باشند و در این رابطه قدمهای
عملی شامل نامگذاری سپاه پاسداران به عنوان یک موجودیت تروریستی، بایستی برداشته
شود. منافع کوتاه مدت اقتصادی نباید منجر به چشم بستن به واقعیتها شود.
بههمین مناسبت از فرصت
استفاده میکنم و دولت انگلستان را فرامیخوانم که از مقامات رژیم ایران، بهخاطر
جنایت علیه بشریت، حسابرسی کرده و اقدامات لازم برای قراردادن عاملان قتل عام ۶۷
در مقابل عدالت، انجام دهند.
کمیسر حقوق بشر ملل متحد
را فرامیخوانم تا یک تحقیقات مستقل برای قتل عام ۶۷ انجام دهد. از شما میخواهم
تا از مبارزه مردم ایران برای تغییر رژیم قرار حمایت کنید.
کلیپ ومتن -پیام مریم رجوی
به جلسه در پارلمان انگلستان به مناسبت روز جهانی حقوق بشر19 آذر1394
اعضاي محترم مجلسين بریتانیا،
به يكايك شما و به اجلاستان درود ميفرستم.
روز جهانی حقوق بشر، به
يك معنا روز ایران و مردم ایران است؛ زيرا كشور من يكي از جاهايي است كه بيشترين عطش
و اشتياق به حقوق بشر وجود دارد. روز ایران است زيرا در جهان كنوني بيشتر از همه جا
سرکوب شده و آزادیاش به بند كشيده شده و روز ایران است، زيرا مردم آن در تاريخ معاصر
بيشتر از هر جا براي حقوق بشر نبرد كردهاند.
۱۲۰ هزار مجاهد و مبارز
اعدام شده، از جمله سي هزار زندانی قتل عام شده در سال ۱۳۶۷ و مجاهدان اشرف و لیبرتی كه در پايداري
عليه اين رژیم جان باختند، همگي حقوق بشر ایران را با خون خود نوشتهاند.
كلمه جاودانهيي كه آنها
نوشتهاند، آزادی است. و آرماني است كه با مقاومت مردم ایران به پیروزی خواهد رسيد.
آخوندها البته سالهاي طولاني
است كه اختناق را به عنصر ثابت زندگي در ایران تبديل كردهاند؛
آنها از چشمدرآوردن و دست
و پا بريدن دست برنميدارند.
آنها اعدامهاي هر چند ساعت
يك بار را تكرار و تكرار ميكنند.
اما هموطنان ما هرگز به
اين بربريت تن ندادهاند. هرگز سلب آزادی و نقض حقوق انسانيشان را نپذيرفتهاند و
اين پرسشها مدام در ذهن هر ایراني به ويژه هر جوان ایراني ميجوشد كه:
چرا آزادی بيان نداريم؟
چرا زندگي ما در ترس ميگذرد؟
چرا يك رسانه مستقل و آزاد
در ایران وجود ندارد؟
چرا حتي حق انتخاب پوشش
از همه سلب شده است؟
چرا حق اعتراض نداريم؟
و چرا نبايد اين استبداد
وحشي را به زير بكشيم و دولتي را برقرار كنيم كه بر اساس آزادی و دموکراسی باشد؟
اين پرسشها و اعتراضها كه تابهحال بسياري قيامها
از آن برخاسته، بيتردید تغییر بزرگ را محقق خواهد كرد و ایران را گهواره حقوق بشر
و آزادی خواهد كرد.
دوستان عزيز!
شدت نقض حقوق بشر از جانب
آخوندهای حاکم، به خاطر حفظ حاكميتشان است. زيرا مردم ایران به مقاومت گستردهيي در
برابر اين رژیم دست زدهاند. هر ماه صدها حركت اعتراضي از سوي معلمان، دانشجويان و
كارگران و ساير اقشار صورت ميگيرد. هر روز صداي اعتراضها رساتر ميشود. حتي زندانیان
سياسي از درون زندانها به مردم پيام مقاومت ميدهند. ماه گذشته يك زن زندانی، مريم
اكبري، خطاب به مجاهدان لیبرتی پيام داد كه شما نوري در تاريكي اختناق هستيد و مطمئناً
پيروز ميشويد.
مردم ما در عين حال از جامعه
جهاني ميپرسند:
چرا به روي نقض فاحش حقوق
بشر در ایران چشم بستهايد؟
چرا در قبال ۲ هزار اعدام
در دوران دوران آخوند روحاني ساكتيد؟
چرا نسبت به ۷ قتل عام
در اشرف و لیبرتی، با ۱۴۱ كشته و صدها نقص عضو،
واكنشي نداريد و براي حفاظت كمپ بيدفاع لیبرتی كاري نميكنيد؟ چرا با وجود
۶۲ بار محكوميت نقض حقوق بشر ایران در ملل متحد، پرونده جنايتهاي اين رژیم به شوراي
امنيت ارجاع نميشود؟ چرا ترتيباتي اتخاذ نميكنيد كه سران اين رژیم و مشخصاً خامنهاي
به عنوان مسئولان و مسببان بيشمار اعدام و مشخصاً قتل عام زندانیان سياسي در ایران،
و دست داشتن در كشتار ۳۰۰ هزار تن از مردم سوریه در يك دادگاه بينالمللي محاكمه شوند؟
من جامعه جهاني به ويژه
بریتانیا را فرا ميخوانم كه روابط خود با اين رژیم را به توقف اعدامها و آزادی زندانیان
سياسي مشروط كنند.
آنها را فرا ميخوانم كه
مبارزه مردم ایران براي به دست آوردن آزادی وحقوق بشر را محترم بشمارند. كمپ لیبرتی
در ۷ آبان، هدف موشكباران سنگين قرار گرفت. بر اثر اين حملات از سال ۱۳۸۸ تا به حال
۱۴۱ عضو مجاهدين كشته و صدها نفر ديگر نقض عضو يا مجروح شديد شدهاند.
از همه شما انتظار دارم
تلاشهاي خود را براي لغو محاصره لیبرتی، تأمين حفاظت و امنيت آن و انتقال پرونده اين
كمپ به افراد غيروابسته به رژیم ایران در دولت عراق تلاش كنيد. مشخصا ضروري است كه
فالح فياض مسئول كميته سرکوب لیبرتی بركنار شود. او توسط دادگاه اسپانیا بهدلیل «جرايم
علیه جامعة بینالمللی» تحت تعقیب است.
زمان آن فرارسیده است که
ایالات متحده و سازمان ملل به تعهدات خود عمل کرده و اطمینان حاصل کنند که مجاهدان
لیبرتی قادر به فروش اموال خود در اشرف برای تأمین هزینههایشان باشند.